Anne-Babamla İlişkim Nasıl Olmalı?

İslam'ın ana-babaya itaatle alakalı tavsiye ve emirlerini Kur'ân ve sünnet bilgisine birazcık sahip olan her Müslüman bilir. İslam, Allah'a ve Rasûlüne itaatten sonra meşru çerçevede itaat edilmesi gereken merci olarak "ana-babayı” göstermiştir. Ve yine Allah ve Rasûlü'nün razı edilmesinden sonra onların razı edilmesini, diğer tüm insanların rızasının önüne almıştır. İslam'ın öğretilerinden uzak olan günümüz insanı ise Allah ve Rasûlünün bu emirlerini göz ardı ederek maalesef ana-baba haklarını zayi etmekte, onların kadr-u kıymetini gereği gibi takdir edememektedir. Hatta bazıları onlara bağırıp çağırmakta, kızıp öfkelenmekte, kimileri ise onları dövmektedir. Oysa Rabbimiz, kâfir bile olsalar onlara "öf” bile demeyi kesin bir dille yasaklamış, ne kadar kötü olurlarsa olsunlar onlarla iyi geçinmeyi bizden istemiştir. Rabbimiz şöyle buyurur: "Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya babaya (yapabildiğinizin en) iyi (şekliyle) davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa sakın onlara "öf!” bile deme! Onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle. Onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir ve de ki: "Rabbim! Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı.” (17 İsra/23, 24) Anne-babasına kötü davrananlar, sadece İslam'ın öğretilerinden uzak olan günümüz insanları değildir. Duyup-gördüğümüz şekliyle bazı Müslümanlar da ebeveynlerine tıpkı cahil insanlar gibi kötü davranmakta, onları azarlamakta, onlara kızıp bağırmaktadırlar. İslam'dan uzak olan insanların bu tür kötü davranışlarını bir noktaya kadar anlamak mümkündür; çünkü onlar Allah'ı hesaba katan, davranışlarını İslam'a uydurmaya çalışan ve ahirette yaptıklarının hesabını verme derdinde olan insanlar değildirler. Bu nedenle onların anne-babalarına böyle davranmaları normaldir. Peki, Allah'ı hesaba katan, davranışlarını İslam'a uydurmaya çalışan ve ahirette yapıp ettiklerinin hesabını verme bilincinde olan Müslümanların ana-babalarına böyle davranmalarını nereye koyacak ve nasıl anlayacağız? "Kur'ân benim kitabımdır, ben ondaki emir ve yasaklardan hesaba çekileceğim” dediği halde hâlâ anne-babasını üzen, ağlatan veya onlara zulmeden Müslümanları nasıl değerlendireceğiz?