Araf Şiirleri

mor bir nefestir yandıkça mum ağlayan bir yetimdir ellerinde ateş mevsim intizar, mevsim taşları yiyen dev bir ölünün cebinde kalan keder hatırlatıyor bana takvim yapraklarını ey sesimi sesine bastıran hüzün aydım, taşları yedim parmaklarımı kıran yabani rüzgar tutuşturulmuş hoyrat dal uçlarımı! yol bilmezim, içimdeki taşları bir bir ayıklayan giz her bir yıl, başka bir yola döşer sancısını ve yarım kaldı mı ay, yarım kaldı mı güneş şiirsiz kalır şehir, dumansız kalır ateş